1. Wstęp
2. Struktura programu
3. Cele programu
4. Zadania
5. Ewaluacja programu
6. Roczna tematyka zajęć
7. Arkusz obserwacyjny dziecka

Program autorski z zakresu nabywania przez dzieci 3-letnie kompetencji społeczno-emocjonalnych.
Program adaptacyjno-terapeutyczny.


Motto:
"Czego Jaś się nie nauczył, tego Jan nie będzie umiał"
"Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci"

Po przeczytaniu książek "Zaczarowane słowa" - Doroty Niewoli, "Wspomaganie rozwoju umysłowego 3-latków i dzieci starszych wolniej rozwijających się" - E.G.Kolczyńskiej, E.Zielińskiej oraz "Dobre maniery, czyli savoir - vivre dla dzieci" - Joanny Krzyżanek postanowiłam opracować swój program autorski.

Z własnego doświadczenia wiem, że trudno skłonić małe dziecko do zachowań akceptowanych przez społeczeństwo czy rówieśników. Dziecko, to często mały egoista, który wymusza na swoich bliskich, aby wszystko było tylko dla niego, a on sam był najważniejszy na świecie.

Dziecko, które po raz pierwszy idzie do przedszkola przeżywa ogromny stres, ponieważ do tej pory najczęściej spędzało czas z najbliższą rodziną i nie miało możliwości zabawy w tak licznej grupie rówieśniczej. Nie umie się bawić z kolegami, trudno jest mu podporządkować się nauczycielowi czy schematowi przebiegu dnia w przedszkolu. Często nie chce się dzielić zabawkami, natomiast chce rządzić innymi dziećmi. Obraża się ,gdy ktoś nie chce go słuchać lub zrobić tego, o co on "prosi", wymusza krzykiem i płaczem. Dziecko przebywając w takim świecie jest zagubione, bezradne, przestraszone, szuka pomocy, nie wie jeszcze , co robi dobrze, a co robi źle.

Chcąc pomóc małemu dziecku postanowiłam opracować własny program adaptacyjno - terapeutyczny przeznaczony dla maluchów. Małe dziecko dopiero uczy się jak należy zachować się w przedszkolu, poznaje reguły, zasady i zwyczaje, które należy przestrzegać. Przewodnikiem dla dziecka będzie tutaj nauczyciel oraz trzech bajkowych bohaterów: miś Krzyś, pajac Nosalek oraz lalka Petronelka, dzięki którym dziecku łatwiej zrozumieć omawiane treści.

Dobre nawyki zachowania się w różnych sytuacjach życiowych należy dosłownie "wdrukować" w dziecięcy umysł. Najpierw należy ukształtować dane czynności, umiejetności, zachowania, a potem dopiero poprzez ćwiczenia oraz wzmocnienia pozytywne ulegają one automatyzacji.