|
| • baza materiałów |
1966 /
79
|
| • publikacje |
96 /
55
|
| • Celestyn Freinet |
73
|
| • kalendarz |
8
|
| • techniki plastyczne |
29 /
141
|
| • kolorowanki |
220
|
| • nasza galeria |
312
|
| • galeria zdjęć |
607
|
| • katalog haseł |
96
|
|
OBSZAR EDUKACYJNY: Obszar edukacji matematycznej.
CELE OGÓLNE:
• wyrabianie umiejętności określania wielkości przedmiotów: duży, mały,
• próby łączenia elementów w całość.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
• w prawidłowy sposób określa wielkość przedmiotów (duży, mały),
• wie, w jaki sposób należy łączyć poszczególne elementy w całość.
FORMA: z całą gupą
METODA: czynna
POMOCE: w kopertach po trzy kule dla każdego dziecka o różnych wielkościach, trzy kule odpowiednio większe jako pomoc dla nauczyciela, klej, farby, nożyczki.
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1. Nauczycielka gromadzi dzieci przed sobą. Ma przygotowane kule. Rozpoczyna opowiadanie pt. Jak dzieci lepiły bałwana.
B. Forma: Jak dzieci lepiły bałwana
W nocy spadł śnieg. Pokrył świat miękką pierzyną. Ania, Ola i Piotruś pobiegli do parku.
- Jak tu pięknie, ile śniegu. Lepimy bałwana - krzyknął Piotruś. Dzieci zaczęły toczyć śniegowe kule.
- Na dole będzie moja. Jest największa - zdecydował Piotr.
- Teraz moja - Ola złapała najmniejszą bryłę śniegu.
Na górze wspólnymi siłami umieścili kulę średnią. Zamiast nosa zatknęły patyk, w miejsce oka kamyk i pobiegły do domu.
Na drzewie usiadła sroka.
- Ha, ha, co to za pokraka! Jedno oko, krótka szyja, nos jak haczyk wykrzywiony. Śmieszna głowa, zaraz spadnie, kiwa się na wszystkie strony - smutno zrobiło się bałwankowi.
Tymczasem do parku przyszła grupa dzieci z przedszkola.
- Patrzcie! - krzyknęła Marta.
- Jaki dziwny bałwan. Biedak - trzeba mu pomoc.
Dzieci wyjęły nos i oczy. Przełożyły małą kulę na samą górę. Poprosiły panią kucharkę o dorodną marchewkę. Z sali zabrały małe kamyki. Po chwili bałwan był jak nowy.
- To ochroni bałwana przed wiatrem - pani otuliła go szalikiem.
Znalazł się nawet stary kosz wiklinowy. W nim dzieci ułożyły śniegowe bułeczki. Zrobiły duże koło i zaśpiewały zimową piosenkę. Kiedy odchodziły, bałwan lekko skinął głową i szepnął:
- Bardzo dziękuję. |
|
2. Prowadząca rozmawia z dziećmi na temat opowiadania. Zadaje im pytania związane z treścią.
- Co postanowili Ola, Ania i Piotr kiedy na dworze spadł śnieg?
- Dlaczego z bałwana śmiała się sroka?
- Jaką kulę ulepił Piotruś?
3. Po wypowiedziach dzieci nauczycielka przyczepia do tablicy kule.
- Jaką kulę ulepiła Ola?
- Jaką kulę ulepiła Asia?
- Jak wyglądał bałwan, którego ulepiły dzieci?
- Co zrobiły dzieci z przedszkola?
Następnie przyczepia poszczególne kule według wielkości i wymienia głowę.
4. Dzieci zajmują dowolne miejsca w sali. W rytmie akompaniamentu poruszają się w dowolnych kierunkach. Na sygnał "lepimy bałwana", dzieci naśladują toczenie śniegowych kul. Na sygnał "bałwan gotowy" - w powietrzu rysują kontur bałwana.
5. Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Otrzymują kartki z narysowanymi kulami. Wycinają je, porządkują według wielkości i naklejają na kartkę pokrytą za pomocą gąbki dowolnym kolorem. Kartki należy przygotować na wcześniejszym zajęciu.
Propozycja do kącika przyrody:
U. Barff: Każde dziecko to potrafi. Cz.II, s. 170, "Bałwanek" |
|
|
|
